|
بررسی مشخصات بالینی و آزمایشگاهی در کودکان 3 تا 14 ساله مبتلا به هیپوتیروئیدی
|
بهزاد دارابی    ، رضا نجفی ، حسین صیدخانی ، میثم عسگری ، فاطمه نجفی ، سجاد خدایاری |
| دانشگاه علوم پزشکی ایلام |
|
|
چکیده: (244 مشاهده) |
سابقه و هدف: بیماری‌های تیروئیدی بر اساس وجود آنتی‌تیروئید آنتی‌بادی‌ها به دو گروه تقسیم می‌شوند: بیماری‌های خودایمنی تیروئید و بیماری‌های غیر خودایمنی تیروئید. آنتی‌تیروگلوبین آنتی‌بادی (Anti-Tg) شاخص ضعیفی در تمایز بیماری‌های خودایمنی تیروئید از غیر خودایمنی است، ولی آنتی‌میکروزومال آنتی‌بادی‌ها (Anti-TPO) مختص بیماری‌های خودایمنی هستند. اندازه‌گیری آنتی‌بادی‌های ضدتیروئید در کسانی که سطوح زیادی TSH دارند، منطقی به نظر می‌رسد؛ زیرا آزمون مثبت کسانی را شناسایی خواهد کرد که احتمالاً از نظر بالینی هیپوتیروئید خواهند شد. این مطالعه با هدف تعیین مشخصات بالینی آزمایشگاهی در کودکان 3 تا 14 ساله مبتلا به هیپوتیروئیدی انجام شد.
مواد و روش‌ها: این مطالعه توصیفی-تحلیلی به صورت مقطعی و گذشته‌نگر انجام شد. جامعه پژوهشی در این مطالعه کودکان هیپوتیروئیدی مراجعه‌کننده به کلینیک اطفال شهر ایلام در سال 1397 بودند. با در نظر گرفتن ضریب اطمینان 95 درصد، خطای 12 درصد و با نسبت مشاهده 50 درصد، تعداد حجم نمونه 67 نفر برآورد شد. روش نمونه‌گیری در این مطالعه به صورت تصادفی ساده بود.
یافته‌ها: این مطالعه روی 103 کودک هیپوتیروئیدی مراجعه‌کننده به کلینیک کودکان انجام شد. میانگین سن کودکان 19/3±21/8 سال بود که 2/27 درصد از کودکان کمتر از 5 سال، 1/64 درصد 5 تا 12 سال و 7/8 درصد بزرگ‌تر از 12 سال بودند. میانگین Anti-TPO و TSH کودکان به ترتیب 16/129±27/62 و 79/22±58/13 بود. از نظر جنسیت، 7/41 درصد پسر و 3/58 درصد دختر بودند. 6/13 درصد از کودکان سابقه فامیلی مثبت و 5/83 درصد Anti-TPO طبیعی داشتند. 4/18 درصد از کودکان به گواتر و 5/15 درصد به بیماری اتوایمیون مبتلا بودند. میانگین Anti-TPO و TSH در کودکان دختر بیشتر از پسر بود. از نظر آماری، بین جنسیت و Anti-TPO اختلاف معناداری یافت نشد، ولی بین جنسیت و TSH اختلاف معناداری گزارش شد. ضریب همبستگی پیرسون ارتباط مستقیمی بین Anti-TPO را با سن نشان داد، به‌طوری‌که با افزایش سن، میزان Anti-TPO و TSH افزایش یافت و از نظر آماری این ارتباط معنادار بود. شاخص توده بدنی نیز با Anti-TPO اختلاف معناداری داشت، ولی با TSH این اختلاف معنادار نبود.
نتیجه‌گیری: کمبود ید به‌عنوان یکی از مشکلات بهداشتی در ایران شناخته شده است. استراتژی اصلی برای کنترل کمبود ید، استفاده از نمک یددار در سراسر کشور است. کمبود ید به‌عنوان مهم‌ترین تشخیص افتراقی اتوایمیونیتی تیروئید مطرح است. با توجه به کوهستانی بودن منطقه و کمبود ید موجود در آب و خاک این منطقه، احتمالاً اختلالات تیروئید شیوع بیشتری دارد. کم بودن تیتر آنتی‌بادی TPO و گواتر شاید تأییدکننده این موضوع باشد که اختلالات تیروئید در این منطقه بیشتر به دلیل کمبود ید و تفاوت‌های ژنتیکی است تا اختلالات اتوایمیون و شیوع قابل توجه گواتر وجود سایر عوامل گواترزا را مطرح می‌کند.
|
|
| واژه‌های کلیدی: آزمایشگاهی، مشخصات بالینی، هیپوتیروئید |
|
|
متن کامل [PDF 650 kb]
(156 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشی كاربردي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1401/12/5 | پذیرش: 1401/12/9 | انتشار: 1402/1/30
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
