سابقه و هدف: بی توجهی به تداخل دارو و ماده ی مغذی در استفاده های درازمدت یا بستری های طولانی مدت میتواند به سوءتغذی ه، عدم موفقیت در درمان، عوارض جانبی یا در جدی ترین حالت، واقعه ی تهد یدکننده ی زندگی، از جمله تسریع مرگ منجر شود. مطالعه ی حاضر با هدف تعیین وضعیت مکمل یاری مواد مغذی به دنبال تداخلات دارو-ماده ی مغذی ایجادشده در بیماران بستری در آی سی یو بیمارستان امام خمینی ارومیه در نیمسال اول ۱۴۰۰ طراحی و اجرا شده است.
مواد و روش ها: در این مطالعه ی توصیفی تحلیلی گذشته نگر، پرونده ی تمامی بیمارانی که در نیمسال اول ۱۴۰۰ در بخش های مراقبت های ویژه ی مختلف یک بیمارستان آموزشی بستری شدند، بررسی شد. ۹۰ بیمار واجد شرایط ورود به مطالعه و بستری در بخش مراقبت های ویژه ی بیمارستان بررسی شدند. اطلاعات داروهای دریافتی، مکمل مواد مغذی دریافت شده در طول دوره ی بستری، روش تجویز دارو و اطلاعات دموگرافیک بیماران استخراج شد. به منظور تعیین چگونگی تداخلات دارویی برای هر بیمار از راهنمای تداخل دارویی مواد مغذی منتشرشده از طریق وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، منابع علمی منتشرشده ی معتبر و در دسترس استفاده شد.
یافته ها: ۵۵ بیمار (۶۱/۱ درصد  مرد) و ۳۵ بیمار (۳۸/۹ درصد زن) بودند. میانگین سنی بیماران مورد مطالعه ۱۳/۷۹ ± ۵۱/۰۹ سال بود. شایع ترین مکمل ها استفاده شده به ترتیب، کلسیم کربنات، فولیک اسید، نفروویت و ویتامین C بودند. تداخل های شایع دارویی-ماده ی مغذی ایجادشده بین پنتوپرازول و فولیک اسید، دگزامتازون و کلسیم کربنات، ویتامین B۱۲ و پنتوپرازول، ویتامین K و آسپیرین و ویتامین D و دگزامتازون بود.
نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که میزان تداخالت دارویی در این بیماران در زمینه ی تداخلات دارو - ماده ی مغذی بالا است. تداخلهای شایع دارو - مواد مغذی موجود در بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه، غالباً برای داروهای مورد استفاده ی وسیع در بالین بیماران، از جمله داروهای سیستم گوارشی، کورتیکواستروئیدها، آنتی بیوتیکها و ضدانعقادی ها است.