چکیده
سابقه و هدف: یکی از مهم‌ترین مهارت‌هایی که مراقبین در اتاق‌عمل برای ایفای مناسب نقش خود باید داشته باشند، مهارت برقراری ارتباط با بیمار است. شناخت عوامل مرتبط با این مهارت می‌تواند بر کیفیت مراقبت تأثیر بگذارد. بنابراین، این پژوهش انجام شد تا مهارتهای ارتباطی دانشجویان تکنولوژی اتاق‌عمل و هوشبری در دانشگاه علوم‌پزشکی ایلام سنجیده شود.
مواد و روش‌‌ها: این مطالعه مقطعی در سال ۱۳۹۹ روی ۱۶۳ دانشجوی تکنولوژی اتاق‌عمل و هوشبری دانشگاه علوم‌پزشکی ایلام انجام شد که به صورت سرشماری وارد مطالعه شدند. ابزار گردآوری داده‌ها شامل پرسش‌نامه اطلاعات دموگرافیک و پرسش‌نامه مهارتهای ارتباطی کوئین دام (CSTR) بود. تحلیل داده‌ها با آزمون‌های آمار توصیفی و استنباطی تی‌مستقل و آنوا و همبستگی پیرسون در نرم‌افزار SPSS نسخه ۲۳ انجام شد.
یافته‌ها: میانگین نمره مهارتهای ارتباطی ۸۳/۱۱± ۷۳/۱۰۸ بود. بین معدل با بُعد توانایی دریافت و ارسال پیام، ارتباط مثبت و معناداری وجود داشت (۰۰۹/۰ P=)؛ به طوری که دانشجویان با معدل بالاتر از توانایی دریافت و ارسال پیام بهتری داشتند.
نتیجه‌گیری: میانگین نمره مهارت ارتباطی دانشجویان در سطح متوسط و محدوده خوبی است.
