سابقه و هدف: افزایش جمعیت سالمندان جهان ممکن است خطر سوءرفتار با سالمند را افزایش دهد. این مطالعه با هدف تعیین تأثیر آموزش رفتاری خانواده بر سوءرفتار مالی با سالمندان روستایی انجام شد. مواد و روش‌ها:این مقاله بخشی از مطالعه مداخله‌ای بزرگتر است. دو گروه 46 نفره از سالمندان ساکن دو روستای شهرستان ایوان با نمونه‌گیری خوشه ای مرحله ای طبق معیارهای ورود انتخاب شدند. پیش آزمون از دو گروه با پرسشنامه سوءرفتار خانواده نسبت به سالمند (هروی کریموی و همکاران، 1389) گرفته شد. بسته آموزشی رفتار مناسب با سالمند طی 8 هفته به عضو خانواده گروه آزمون ارائه شد. یک ماه پس از آخرین جلسه، پس آزمون از دو گروه گرفته شد. داده ها با آمار توصیفی و آزمون های مک نمار، کای- 2، تی زوجی و مستقل در نرم افزار SPSS-22 تحلیل شدند. سطح معنی داری 05/0 در نظر گرفته شد. یافته‌ها: نمرات سوءرفتار مالی گروه آزمون نسبت به قبل از مداخله کاهش یافت، اما اختلاف معنی دار نبود. بین دو گروه از نظر سوءرفتار مالی تفاوت آماری معنی‌دار نشد. نمره غفلت مالی گروه آزمون از 3±7/18 به 7±6/7 کاهش معنی دار یافت (012/0=P). اختلاف نمره غفلت مالی بعد از مداخله بین گروه آزمون (7±6/7) و گروه کنترل (4±17) کاهش معنی دار یافت (014/0=P). نتیجه‌گیری: ارائه بسته آموزشی رفتار مناسب با سالمند در کاهش معنی دار غفلت مالی خانواده از سالمندان روستایی مؤثر بود و نمرات سوءرفتار خانواده با سالمندان روستایی را کاهش داد. توصیه می شود از بسته آموزشی طراحی شده در اجرای برنامه های آموزشی، پیشگیری و شناسایی با همکاری تیم چندرشته ای استفاده شود.
